کد مطلب:277216 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117
اخراج یهود از سرزمینهای اسلامی
علاّمه مجلسی ـ اعلی الله مقامه ـ در كتاب نفیس «بحار الانوار» در باب رجعت، در این مورد كه یهود و نصاری از سرزمینهای اسلامی اخراج خواهند شد در حدیثی از امیرمؤمنان علی (علیه السلام) چنین نقل كرده است:
«عن عبایة الأسدی قال: سمعت أمیرالمؤمنین (علیه السلام) و هو متّكِئ و أنا قائم علیه: لأبنین بمصر منبراً منیراً، و لأنقضنّ دمشق حجراً حجراً، و لأخرجنّ الیهود و النّصاری من كلّ كور العرب، و لأسوقنّ العرب بعصای هذه.
قال: قلت له: یا أمیر المؤمنین! كأنّك تخبر أنّك تحیی بعد ما تموت!
فقال: هیهات یا عبایة! ذهبت فی غیر مذهب، یفعله رجل منّی». [1] .
«عبایه اسدی گوید: امیرالمؤمنین (علیه السلام) تكیه داده بود و من بالای سر آن حضرت ایستاده بودم، در این هنگام شنیدم كه فرمود: من در آینده در مصر منبری روشنی بخش بنیان خواهم نمود، و دمشق را ویران خواهم نمود، و یهود و نصاری را از سرزمینهای عرب بیرون خواهم راند، و عرب را با این عصای خود ـ به طرف حق ـ سوق خواهم داد.
عبایه می گوید: من عرض كردم: یا امیر المؤمنین! گویی شما خبر می دهید كه
[ صفحه 331]
بعد از مردن بار دیگر زنده می شوید و این كارها را انجام می دهید!
فرمود: هیهات ای عبایة! مقصود من از این سخنان آن گونه كه تو خیال كردی نیست؛ مردی از دودمان من اینها را انجام خواهد داد».
از جمله آخر این حدیث كه حضرت فرموده است: «این كارها را مردی از دودمان من انجام خواهد داد»، استفاده می شود كه مقصود از او شخص امام قائم و حجّت منتظر (علیه السلام) است.
بنابر این، همه كارهای مزبور به وسیله وجود مقدّس آن حضرت بعد از ظهور انجام شود، و آن حضرت با قیام مقدس خود، كشور استعمار زده مصر را به یك كشور صد در صد اسلامی تبدیل نماید، و یهود و نصاری را از سرزمینهای اسلامی بیرون براند، و عرب را با تازیانه امیر المؤمنین (علیه السلام) كه از مواریث ائمّه (علیهم السلام) می باشد و به دست مبارك آن حضرت می رسد، تأدیب نماید، و آنها را به پذیرش حق وادار سازد.
«عن عبایة الأسدی قال: سمعت أمیرالمؤمنین (علیه السلام) و هو متّكِئ و أنا قائم علیه: لأبنین بمصر منبراً منیراً، و لأنقضنّ دمشق حجراً حجراً، و لأخرجنّ الیهود و النّصاری من كلّ كور العرب، و لأسوقنّ العرب بعصای هذه.
قال: قلت له: یا أمیر المؤمنین! كأنّك تخبر أنّك تحیی بعد ما تموت!
فقال: هیهات یا عبایة! ذهبت فی غیر مذهب، یفعله رجل منّی». [1] .
«عبایه اسدی گوید: امیرالمؤمنین (علیه السلام) تكیه داده بود و من بالای سر آن حضرت ایستاده بودم، در این هنگام شنیدم كه فرمود: من در آینده در مصر منبری روشنی بخش بنیان خواهم نمود، و دمشق را ویران خواهم نمود، و یهود و نصاری را از سرزمینهای عرب بیرون خواهم راند، و عرب را با این عصای خود ـ به طرف حق ـ سوق خواهم داد.
عبایه می گوید: من عرض كردم: یا امیر المؤمنین! گویی شما خبر می دهید كه
[ صفحه 331]
بعد از مردن بار دیگر زنده می شوید و این كارها را انجام می دهید!
فرمود: هیهات ای عبایة! مقصود من از این سخنان آن گونه كه تو خیال كردی نیست؛ مردی از دودمان من اینها را انجام خواهد داد».
از جمله آخر این حدیث كه حضرت فرموده است: «این كارها را مردی از دودمان من انجام خواهد داد»، استفاده می شود كه مقصود از او شخص امام قائم و حجّت منتظر (علیه السلام) است.
بنابر این، همه كارهای مزبور به وسیله وجود مقدّس آن حضرت بعد از ظهور انجام شود، و آن حضرت با قیام مقدس خود، كشور استعمار زده مصر را به یك كشور صد در صد اسلامی تبدیل نماید، و یهود و نصاری را از سرزمینهای اسلامی بیرون براند، و عرب را با تازیانه امیر المؤمنین (علیه السلام) كه از مواریث ائمّه (علیهم السلام) می باشد و به دست مبارك آن حضرت می رسد، تأدیب نماید، و آنها را به پذیرش حق وادار سازد.
[1] بحار الانوار، ج 53، ص 59، ح 47 ـ معاني الاخبار، ص 407.